Nachtdieren lonken

Hij verdwaalt wederom in haar voegen.
Als een zebra waar hij steeds het zwart ziet
en het contour hem niet opvalt.

Voegwerken en metsershanden
een trillend truweel, bij het zien van gebreken
en de mastodont van liefde valt hem niet op.

Hij ziet slechts gebreken.
Hij verdwaalt wederom in haar voegen.
Voegt zich, verdwijnt.

Het beton in vingerbanen,
het huis, nooit af.
De lente, te laat.
De kattebelletjes overboord.

De krassen blijven. De ontembare katers
verjagen de nachtdieren
omzichtig.

Jee Kast 2016

— — —

Actua slam gemist op Bruzz, hier vind je ze terug: