Kijkers

Ze kijkt
als zeppelins passeren,
als alles, zit tegen
als druppen tegen ruiten hangend,
niet roerend door de gedraaide wind en de inslag van de regen.

Ze kijkt
als liefde de hoek om loopt
als verleden verder weg van haar,
als ‘t besef dat een hoofdstuk afgelopen is, wanneer ze de bladzijde omdraait.

Ze kijkt
als vliegtuigmarkeringen ‘t leven op aarde tekenen,
als een vogel schichtig, klaar om op te vliegen,
als wolken die een route hebben gekregen en oplossen,
de uitstoot die het blauw de hemel laat,

Ze weet
alles komt terug,
denkt, laat ‘t even.

Ze kijkt
als volkeren aan oorlog onderhevig.


Jee Kast 2022