Stad Hasselt, PXL, UHasselt en UCCL sloegen de handen in elkaar om een strategisch actieplan te maken om de structurele studentenvoorzieningen te faciliteren. Een charter met 8 speerpunten werd 20 mei ondertekend. Voor de officiële ondertekening mocht ik een tekst presenteren.
Een studentenstad moet een safespot zijn,
waar je jezelf ontdekken kunt,
of het Han Solo-avontuurtjes zijn of met een studentenclub,
dit is samen-sterk-regatta.
Voor elk wat wils,
van kunsthub, broeiplek, Maison florida,
tot cafeetjes, waar we tonic-gin kunnen klinken,
symposia – TEDxevent waar we leergierigheid kunnen lessen,
en afleiding lonkt door het klassenvenster,
de Serre of de Werf, Muziek-o-droom, studenttake-off,
prikkelend of uzelf verliezen in studentenwerk.
Studeren is een blinde hoek, een ieder-zijn-meug, waar dingen mogen,
een gedoogplek voor exploreren, een satelliet-thuis, een verbindingsstek,
swipe me de toekomst. Waar zijn de studenten die de stad onveilig maken?
dit is de stad voor grappen en grillen,
feesten en chillen,
inwoners blijf binnen,
plakken en pinten,
breng ons koten en hinder
als griet en gozer op tinder,
Chercher en vinden,
blokhutten en winter,
armkracht en sprinten,
de puurheid van winnen,
jenever en … dinges,
en wacht – euh – … dat ene ook nog
kennis verslinden?
Boek me een city-trip,
citytrip me een boek, een studeeromgeving om in te duiken.
Als studenten pendelen liggen daar kansen …
Het is een stad zonder huiswaarts keren, we zijn al thuis,
waar alles op wandel- of fietsafstand ligt of gebust kan worden,
– al blijven we studenten zoenen aan bushokskes,
blijven de busdeuren na het vallen van de avond dicht –
waar alles op-uwe-eigen-weg-vinden, maar misschien teveel op trekt-uwe-plan is gericht?
Een studentenstad moet een safespot zijn,
klein voor gezelligheid en groots voor feesten.
Kunnen we de stadsstudenten een studentenstad laten vinden, met alles in een evenwicht,
Waar een zoektocht naar eigenheid, diversiteit,
waar we kunnen proeven van het leven, wordt uitgelicht,
we nestelen kunnen – al weten ze het nog niet –
of oefen in stappen, vakkennis, als human capital flodderend waarde opdoen,
converseren, losbol of net heel gedreven.
Als jonge goden, die niet in een toekomst, die in geboden gegoten is, geloven,
een jonge garde die aan stadspoorten, apps-ontwikkelen, gatekeepers tackelen
en tot de uithoeken als corda of diepenbeek kunnen ondernemen.
Dit is een stad voor blijvers.
Al weten we het nog niet.
Vertel me waar een bungelbenen-gast, met het ontstaan van een idee, een onderzoek, een ontwerp, een studieobject en start-up de wereld verrast. Zeg me waar het meisje ophoudt en de vrouw begint, swipe me de toekomst, wetend wat de inzet is. Van vage toekomstbeelden, studeren en dromerig, betere wereld en strooperig, tot plannen op een soaky biervilt, ‘t is leren vallen aan de stam alvorens je de boom in klimt. Vertel me aan welke universiteit of hogeschool uw universum begint … en haalt het naar hier.
Hoe kunnen we nadenken over duurzaamheid, mobiliteit en toch studenten lokken?
Waar studenten niet na vijf uur, aan de auto op de parking afklokken. Kwaliteit garanderen en toch het betaalbaar houden?
Balanceer studie, in real life en onlineblok,
connectie, openingszin en deksel op de neus, afgewimpeld en afgeblokt,
dit is een stad haar visie in een notendop.
Jee Kast
Leave a Reply