september

September

Voor de eerste keer zeiden je ogen meer dan je mond
en ik zag gedachten wegwandelen in de steegjes van je irissen,
konden mijn gedachten de jouwe maar achterna lopen,
maar je tong bleef ongeroerd, geen idee welke richting je gedachten uitstapten.
Het dagboek van je ogen had vandaag alleen maar lege bladzijden.
Hinkstapsprong en blanco, na al hetgeen ik vertelde.

Mijn dagboek stond volgeschreven,
maar zelfs even doorbladeren lukte je niet meer.
Moegelezen in alles wat ik aanreikte. Wou je dan niet…

Nee. Dat wou je niet.
In je ogen zag ik al wat er ging gebeuren, ik liet je mijn hand zachtjes los…
Er liep vanalles weg, maar jij bleef nog even staan. En toen zag ik het,
de tranen verborgen achter de woorden, diep verscholen.

Langzaam vielen tranen, als een gordijn, over de stilte in je ogen.

Je dekte je ogen af, maar ik kon de stilte door je vingers zien.
Je handen tonen verhalen, maar die zeggen me nu niet zoveel.
Kijk naar mijn handen, zie jouw hart, lichtjes kloppend..

Jee Kast2010
PS. Voor mensen die de facebook-reeks misten of alle foute openingszinnen nog een keer willen lezen volg twitter. Hier komt sporadischgewijs nog een keer de volledige versie. Op 27 januari 2011 stel ik het boekje voor in www.villabasta.be (Hasselt, B), 20u.
Foute wat? En hoe? www.ikwouietsliefstegenjezeggen.be