Er springen kinderkreetjes,
op luchtkastelen, kinderlijk geweld,
terwijl vliegtuigen overvliegen.
Pingbongballen worden uit
mouwloze handen tevoorschijn getoverd,
lichaamloze vestjes door de hitte
uitgezwierd en de ouders gemoedelijk
met een drankje hebben ook wat
… beleefd burenplezier.
De kinderen joelen
in alle talen, of staan achter enthousiast
pratende ouders nieuwsgierig te dralen,
het is geen FOMO, maar ‘t normale,
de laatste we-willen-niets-missen-zomerdagen.
Dus weer ‘t springkasteel
en uitpuffen met limonade,
en de ouders moeten al weer “iets”, thuis ofzo
en
staan te kijken en slaan hun springerig kroost,
van op een afstandje na een berisping
ongeduldig gade.
Jee Kast
— — —
Voor de Vlaamse GemeenschapsCommissie gaf ik deze week een reeks workshops met krantenknipselpoëzie. Vandaag stond er wat anders op het programma, vanmiddag zat ik in GC de Linde waar ik met mijn typemachine* een gedicht schreef. Dit is een sfeergedicht voor GC de Linde zelf.
Dit gedicht is een #nualzerevingers-gedicht met kleine aanpassingen.
*#nualzerevingers is een literaire act. Ter plekke schrijf ik a la minute persoonlijke gedichten op een typemachine.
Leave a Reply