Europa blijft een lappendeken
waar geblakerde voeten, gekloofde handen en kinderen verholen ondersteken,
terwijl, binnen de grenzen transparante handel een speerpunt is,
het aan de grens onder de punthoeken van het dekbed verdwijnt.
We ontdekten hoe rond, hoe klein de wereld was,
hoe we vijfhonderd jaar geleden worldwide / dulce del mundo,
handel konden drijven. We hadden aanzien en vooruitgang en
wisten daar voordeel uit te halen. Zes continenten,
vijf kopen en één betalen.
Het Westers ideeëngoed van vooruitgang was voor velen,
als lange vingers, beklijvend. Dulce del mundo,
waar we als beren honing konden proeven,
surfend op het verkeerde been, het koloniaal goedbedoelde.
We verdwalen
terwijl we una substancia muy dulce zoeken,
waar de nacht zich van de dag onderscheidt,
nagels en koppen
en hameren op transparante handel.
‘t Vlot van Medusa, de oversteek en vluchteling
en de veelheid is – op een te kleine minderheid na –
de weg kwijt. De vaandel van kwaliteitslabels
ligt onder een berg van productiemodellen,
overschot en profijt. De enkeling krijgt het op z’n heupen,
dat noch gestolen, noch verhandeld goed gedijt.
We verknipten,
verdwalen in politieke bevlogenheid,
we zijn een quilt, naaien goedbedoeld,
willen warmhouden en de noodzaak ligt in belangeloos
met fris nuchter hoofd op te bouwen.
Een quilt vol gaten,
te weinig lange-termijn-versterkende naden
en een verantwoording vol hiaten.
Waar is de dag van bewustwording,
waar blijft de nacht vol oprechtheid,
we leren als kind eerlijk delen,
we leren over duurzaamheid, of het
denigrerende van “ontwikkelingswerk”
vooraleer we keken hoe de wereld werkt.
Het speelt.
Bij velen, het idee elders opnieuw te beginnen,
terwijl Sisyphus de afdaling bekijkt.
We willen kwali-feit (geen fake nieuws). Kwalifeiten nagaan.
Openheid, wars van ontransparandgevallen,
los van commerciële gedrevenheid.
Eerlijk, er een lap op geven
50 jaar Oxfam wereldwinkel
standvastig en waakzaam,
een verbetering van tijd.
Jee Kast
12 mei 2023
Leave a Reply